GORSSEL - Zondag 25 februari vertrokken brandweermannen Albert Wichers en Rick Bruggeman vanuit Gorssel naar Oekraïne. Voor de Stichting Brandweer zonder Grenzen brachten zij het nodige materiaal naar het land dat momenteel geteisterd wordt door oorlog. 

Grenzeloos

Brandweer zonder Grenzen is een stichting die draait op vrijwilligers. Ricks vrouw Susan is een van de vrijwiligers daar. Sinds afgelopen jaar heeft de stichting een nieuwe directie en bestuur en raakte Susan bij de organisatie betrokken. Stichting Brandweer zonder Grenzen voorziet lokale brandweerlieden in specifieke landen van de juiste materialen en opleidingen. “In Nederland is het vanzelfsprekend dat de brandweer beschikt over goed materiaal, maar dat is niet overal het geval.” Aldus Susan. Op dit moment ligt de focus op vijf landen en een crisisland. Dat crisisland is momenteel Oekraïne. Afgelopen zomer ging de stichting al die kant op om medische spullen te brengen, al gingen ze toen niet het land zelf binnen. 

Na afloop van dit project gaf Rick aan dat hij het ook wel leuk had gevonden om mee te gaan. Zo kwam het dat Ricks naam al snel op de lijst stond om deze keer de reis af te leggen. Voor de andere beschikbare plek vroeg hij Albert, die ook meteen enthousiast was. “Ik heb het wel even overlegd met het thuisfront hoor.” Zegt Albert er lachend bij. “De samenwerking met VNGI erg belangrijk is geweest in dit project.” Benadrukt Susan.

© PR

Indrukwekkende reis

Zondagmorgen vertrokken de brandweerlieden aan hun 1500 kilometer lange reis naar Lutsk. Deze plaats ligt zo’n 150 kilometer over de grens en wordt als veilig beschouwd. Ze brachten 60 brandweerpakken, helmen, aggregaten, medische spullen, een 4x4 voertuig, personenbusje en een compleet bepakte tankautospuit mee. Dinsdagmiddag kwamen ze aan in het dorpje. Hoewel het dorpje als veilig wordt beschouwd, zagen de mannen wel de heftigheid van een oorlogsgebied. Mede hierdoor hebben ze ook van dichtbij kunnen zien hoe belangrijk het is dat er het nodige materiaal deze kant op gaat. “De mensen daar mogen het land niet uit, dus moeten wij het naar hen toe brengen.” De mensen die het materiaal kwamen ophalen, komen helemaal uit de andere kant van het land, aan het front van de oorlog. “Hoewel ze niet veel emotie toonden, konden we wel zien dat ze erg dankbaar waren met de spullen en onze hulp.” Zag Rick. “Deze mensen komen uit een gebied waar oorlog elke dag speelt, dus ze zullen sommige emoties misschien ook wel uitschakelen”, vult Albert aan. 

De mannen zijn wel onder de indruk van hun reis. “Je hoort indrukwekkende verhalen, van mensen die voor de oorlog in het dagelijks leven advocaat waren, en nu voor deze VNGI werken.” De reden dat naast een tankautospuit ook een personenbusje mee is gekomen, is omdat in sommige delen van het land de situatie zo slecht is, dat een tankauto daar niet meer ter plaatse kan komen. Daar gebruiken ze dan busjes om toch te kunnen helpen. Donderdag 29 februari kwamen de mannen weer aan in Nederland. “Dat is ook wel een vreemd idee. Terwijl wij weer aan onze reis naar huis begonnen, reden de mannen uit Oekraïne eenzelfde lange reis. Alleen dan de andere kant op, naar het front.”

©

Eens in je leven

De mannen kijken met een fijn gevoel terug op de reis. “Ik zit al jaren bij de vrijwillige brandweer en het voelt goed dat we de mensen daar toch wat hebben kunnen helpen.” Vertelt Albert. “Het is een ervaring die je maar één keer in je leven meemaakt.” Zegt Rick. Op de vraag of ze een volgende keer ook weer mee willen gaan, geven beiden duidelijk aan dat ze het zeker zo weer zouden doen. De Stichting Brandweer zonder Grenzen kijkt momenteel naar de mogelijkheden voor een vervolg. Er lopen op dit moment zo’n vijf projecten en er is net een verkenning geweest in Indonesië. “We krijgen veel aanvragen, maar het blijft vrijwilligerswerk, dus we moeten keuzes maken.” Zegt Susan.