"Reis ver, drink wijn, denk na, lach hard, duik diep, kom terug" zingt Spinvis. Vooral dat laatste speelde op dat moment in het vliegtuig.

Vroeg in de ochtend. Het is nog niet echt druk op Schiphol. Na een lange reis van zo'n veertien uur kom ik aan in Nederland. Iedereen om je heen spreekt weer dezelfde taal als jij, bij het halen van een kop koffie hoef je niet om te rekenen hoeveel euro dat dan zal zijn en je weet de weg zonder op een kaart te kijken.

Het ontvangstcomité zie ik staan wanneer de schuifdeuren open gaan, je weet wel die deuren van tv. We rijden naar huis waar we eind van de ochtend aankomen. En dan begint het normale leven weer. Je weet alles te vinden thuis, je pakt kleren uit je tas en begint langzaam weet aan je gewone leven. 

"Aan de andere kant mis je de vele wijntjes, etentjes, toeristenspots en de vele bijzonderheden"

Na wat rust en mijn tas uitgepakt te hebben begint het normale leven weer. Voor het eerst sinds drie weken open ik mijn mailbox. Ondanks dat ik maandag pas weer aan het werk hoef antwoord ik een paar belangrijke mailtjes. Ook luister ik mijn voicemail af. Behalve een boze persvoorlichter weinig interessants. 

Thuis komen na reizen voelt altijd apart. Aan de ene kant is het weer fijn op een vertrouwde plek te zijn, aan de andere kant mis je de vele wijntjes, etentjes, toeristenspots en de vele bijzonderheden. 

Na al het nieuws op deze nieuwssite gelezen te hebben, en weer op de hoogte te zijn van alles plof ik op de bank. 

De kleren zitten in de was. Het leven is weer begonnen.