Voor veel organisaties is december de tijd om hun man of vrouw van het jaar te kiezen. Vooral in de sportwereld  is men daar gek op. Ik vraag me af waarom. Zo’n verkiezing staat bij voorbaat strak van de subjectiviteit. Daarmee is niet gezegd dat de dames en heren juryleden voor zichzelf geen objectief oordeel vellen. Ik zal het niet beweren, maar onbewust zal een ieder eigen voorkeuren hebben. De één houdt immers van tennis en de ander van waterpolo. Hoe kom je dan tot een eerlijke afweging? Met het opwerpen van die vraag is meteen de onzin van zo’n verkiezing verklaard. 

Een mens kiest een sport omdat hij of zij dat leuk vindt. Het genot zit hem in de eigen prestatie en het waarnemen van topprestaties van anderen in die sport. Vergelijking tussen meerdere disciplines gaat altijd mank, zelfs die tussen verschillende onderdelen binnen een sport. Een baanwielrenner die wereldkampioen wordt vergelijken met de winnaar van de Tour de France is niet mogelijk. De één krijgt wat meer media-aandacht, maar zij moeten evenveel trainingsuren maken voor hun ultieme prestatie. Wie interesseert het eigenlijk dat sporter x van sport y door de meerderheid van het gezamenlijke publiek of door een panel van zogenaamde deskundigen beter wordt beoordeeld dan de eigen favoriet? 

"De media-aandacht voor dergelijke verkiezingen schijnt belangrijk te zijn voor de promotie van sport"

De media-aandacht voor dergelijke verkiezingen schijnt belangrijk te zijn voor de promotie van sport. Het commerciële belang wil hun protégé’s zo vaak als mogelijk op het scherm en het hoogste podium zien. Als volger weet je al lang dat de betreffende atleet een topprestatie heeft geleverd. De hype – man of vrouw van het jaar – slaat ook door naar andere sectoren. In de Achterhoek is een lokaal radiostation enkele jaren geleden begonnen met – De Achterhoeker van de maand. Onlangs was dat Hans Keuper van Boh Foi Toch. Eerder kreeg Zutphenaar Dick Hamer de volle aandacht. Maandelijks wordt iemand in het zonnetje gezet en wordt het werk dat hij of zij verricht uitgelicht. Het is een mooi instrument om de diversiteit binnen de regio in de schijnwerper te plaatsen.

Ik hoop dat dit fenomeen niet uitmondt in de verkiezing van Achterhoeker van het jaar of iets dergelijks. Hamer en Keuper zijn namelijk uniek binnen hun vakgebied, net als u en ik. Vergelijkingen maken tussen een liedjeszanger en een duivenmelker annex fotograaf is niet fair. Daar moeten we bij wegblijven. Aandacht voor de prestatie zelf lijkt mij voldoende.