Tussen alle berichten over de Olympische Winterspelen las ik deze week een artikel over de Mond en Klauwzeerperiode (MKZ) in 2001. Nog steeds zijn boeren gefrustreerd door het onrecht dat hen is aangedaan. Dat zij niet werden geloofd om hun redenatie vanuit ‘het gezonde verstand’ zit hen dwars. Wetsdienaren hanteerden strikt de regels, die onder leiding van een rigide en weinig invoelende Minister van Landbouw werden uitgevoerd.

Exportbelangen waren belangrijker dan de objectieve beoordeling van het reële gevaar voor mens en dier. Er werden 260.000 evenhoevigen, waarvan het overgrote deel gezonde dieren, afgevoerd naar de destructor. De overheid die opdracht gaf had tien jaar daarvoor een verbod ingesteld om dieren in te enten tegen MKZ. Boeren zijn nog steeds boos om het ontbreken destijds van een eerlijke afweging. In 2018 vechten zij in de rechtszaal nog immer voor hun gelijk.

"Boeren en topsporters lijken wel op elkaar"

Het is een contrast, zo’n tekst tussen de euforische artikelen over Carlijn, Sven, Ireen, Jorien en Kjeld. Die berichten staan bol van positieve emoties om ons, argeloze fans, te bevredigen. De sporters zelf getuigen van meer realisme. In hun verhalen hoor je welke plannen zij al jaren in hun hoofd hadden. Zij vertellen van de ervaringen die hen zover hebben gebracht. Positieve en negatieve. Zij laten zich niet snel uit het veld slaan door een slecht jaar, een coach waarmee geen klik is of bobo’s die een niet te volgen selectieprocedure bedachten. Zij maken soms afwijkende keuzes, gaan zelfs schaatsen in of voor een ander land, omdat zij weet hebben van hun eigen gelijk.

Boeren en topsporters lijken wel op elkaar. Eigenzinnigheid is hen niet vreemd. Zij durven tegen de stroom in te roeien, om beter te worden of te overleven. Zij denken diep na over waar ze mee bezig zijn. Ervaringen en realisme spelen een vooraanstaande rol bij het verzamelen van kennis en de keuzes die zij maken. 

Olympisch goud voor Carlijn had niemand voorspeld, zelf had ze wel een medaille in haar hoofd en stemde daar belangrijke keuzes op af. Het resultaat spreekt voor zich.

In 2002 sprak ik ambtshalve met een gedupeerde boer. Zijn trauma was evident. Voor mij volkomen onverwacht confronteerde hij me met de tekst van psalm 1:  De twee wegen …... “....al wat hij onderneemt gelukt”, mits je de goeie keuzes maakt. Stiekem hoop ik dat de MKZ-boeren gelijk krijgen bij de rechter. Een beetje gezond verstand kunnen we in ‘regeltjesland’ wel gebruiken.