Charlottesville ligt in de buurt
Joop Hekkelman.

Charlottesville ligt in de buurt

Let op: de onderstaande tekst is een column, geen (nieuws)artikel.

De zogenaamde beschaafde wereld schreeuwde vorige maand moord en brand, omdat Trump het gedrag van witte mannen met fascistische ideeën niet gedecideerd veroordeelde. Terechte verontwaardiging. Van een wereldleider mag je vredesinspanningen en stellingname verwachten, ongeacht uit welke hoek haat, geweld of superioriteitsgevoel komt. In praatprogramma’s en discussieplatforms is de misser van Mr. T. inmiddels uitgemolken tot op het bot. Daar zit een gevaar in. Niemand luistert nog. Zulke discussies kun je namelijk zat worden wanneer politici zich verschuilen achter de herhaling van one-liners en voor de media uitsluitend het zoveelste exces interessant blijkt. Het publiek laat het zich allemaal overkomen. 

"We moeten tegengeluid produceren als extremen zich manifesteren en symptomen van verborgen agenda’s zichtbaar worden"

Wie is op een verjaardagsfeestje nog nooit geconfronteerd met racistische uitspraken? Vaak verpakt in quasi grappige bewoordingen waar de boodschapper zelf het hardst om lacht. Geef je weerwoord dan trekt men zich terug in onschuld: “Beetje humor moet kunnen.” De grens is overschreden en niemand die het doorheeft. Iedereen kent in zijn of haar omgeving voorbeelden van onverdraagzaamheid. Kijk ook even of je zelf schoon van zonden bent. Het sluipt er namelijk in voor je het doorhebt. 

We zijn goed in maskeren van onze mening. Ooit zocht ik voor een radioprogramma in de bibliotheek van de zender naar muziek bij mijn teksten. Ik vond dat ene nummer met de titel ‘Zwarten‘. Op het hoesje een sticker. Uitgerekend dat liedje mocht niet worden afgespeeld. Veto! Van wie? Wat was de ware reden van het stickertje? Men bleek bang voor vervelende publieksreacties. De tekst was aan de grove kant en behandelde onze ambivalente manier van denken over racisme en uitsluiting. Volgens dat liedje zijn we nogal hypocriet. Was de titel, de inhoud of de ruwe verwoording reden voor het embargo? 

We moeten tegengeluid produceren als extremen zich manifesteren en symptomen van verborgen agenda’s zichtbaar worden. De brand blussen als hij dreigt te ontstaan en niet zwijgend afwachten tot de boel bijna is afgefikt. Hoe onschuldig het ook lijkt, voor je het weet is er geen weg meer terug en zijn we nog uitsluitend elkaar wantrouwend aan het luistervinken. Ons morele besef schuift op. Retoriek van onverdraagzaamheid zijn we gewoon gaan vinden, als vermaak gaan consumeren. Het liefst kijken we weg bij het gevaar van extreme uitingen. Charlottesville is dichterbij dan we denken als we blijven zwijgen.

 

Reageren? Mail de redactie via [email protected].
Op deze publicatie rust copyright.