Dromen
Joop Hekkelman.

Dromen

Let op: de onderstaande tekst is een column, geen (nieuws)artikel.

Wij mensen dagdromen graag. Over financiële rijkdom. Over boeken die we willen lezen of schrijven. Over vakantiereizen naar verre oorden. De dromerij gaat vaak over veel vrije tijd die we gaan invullen naar eigen inzicht en wens. Van een ander gaan we ons niets meer iets aantrekken, tijd voor onszelf -lees: niets doen- is het devies. We denken een gelukkiger mens te worden als die wensgedachten uitkomen.

Dergelijke ideeën horen bij elke leeftijd, maar aanstaande pensionado’s zijn hierover het vaakst aan het woord. Inmiddels weet ik dat dit soort bespiegelingen zelden werkelijkheid worden. De trekkingen van de loterijen rond de jaarwisseling zijn me ook dit jaar niet goed gezind geweest. Volgens een professor die zich bekwaamde in de meting van geluk is dat niet erg. De voorpret geeft volgens hem ruim voldoende geluksgevoel om de teleurstelling van ‘weer geen prijs’ te compenseren.

"Enkele jaren geleden nam ik me voor om elke week minimaal één boek te lezen"

Daar moet ik het dan maar mee doen, evenals die miljoenen anderen die het verkeerde lot kochten. Enkele jaren geleden nam ik me voor om elke week minimaal één boek te lezen. Leek me fantastisch om elke middag in de luie stoel weg te dromen bij een goed verhaal. Het is er niet van gekomen. Eéntje per maand, hooguit, en ik heb nog geen tijd gehad om na te denken over de vraag hoe dat toch kan.

Gedroomde vakantiereizen bleven beperkt tot enkele weken kamperen in de caravan. Denk niet hier een litanie voor vrijwaring van teleurstellingen te lezen. De dromen zijn er nog altijd, maar het geluksgevoel dat eraan hangt wordt gevormd door de realiteit van de dag. Niks doen is helemaal niks. Brainstormen over de toekomst van een krantje, of ideeën genereren voor de overlevingskansen van één of andere club, wat is er leuker dan samen met anderen iets nieuws bedenken, ook voor pensionado’s. Zo lang je daartoe in staat bent weet je dat de tijd nog niet rijp is om ergens in de Pacific op een wit strand onder een palmboom te liggen.

Ik geloof niet dat dromen bedrog zijn, ook dagdromen niet, zoals je in liedjes wel eens hoort. Dromen zijn geschikt voor het brandend houden van waakvlammetjes in jezelf, voor hoop en geluk. Het is een test of er nog ergens van binnen geluksgevoel kan worden opgeroepen als het eens tegenzit. Wie dat doorheeft moet volgens mij altijd vrolijk door het leven gaan. Interessante studie van die geluksprofessor. 

Reageren? Mail de redactie via [email protected].
Op deze publicatie rust copyright.