Verkeerde afslag
Joop Hekkelman.

Verkeerde afslag

Let op: de onderstaande tekst is een column, geen (nieuws)artikel.

Bij de de Watertoren linksaf richting Warnsveld. Daarna mag je alleen nog maar direct links. Rechts is een bushalte met uitvoegstrook, inclusief een verbod om de Hobbemakade in te rijden. Daar kom je pas achter wanneer je al bent afgeslagen. Bovendien kom je niet dagelijks op die plek, voor mij was die rijrichting al erg lang geleden.

De neus van mijn auto staat al verkeerd, ik wil keren. Die poging wordt tegengehouden door ‘oom agent’. Met ziedende vaart komt hij op zijn motor aanrijden, bijna onzichtbaar. Verdekt opgesteld, op minstens tweehonderd meter afstand, stond hij te wachten op wat fout gaat. Onderwijl hij het ‘bonnenboekje‘ uit zijn borstzak pakt kijkt hij dreigend in de auto en somt op wat ik allemaal verkeerd heb gedaan. Het foutenlijstje lijkt voorgeprogrammeerd. Hij klinkt routinematig en cynisch.  

"De rondtoerende motoragent wil ik vragen zijn ogen goed de kost te geven met meer focus op zware zaken"

Ondanks het toontje beheers ik me en val niet aan met kreten als: ga liever boeven vangen. Dat is ook onredelijk tegen iemand die een opdracht uitvoert. Het loopt af met een sisser. Het charmante, maar overtuigende betoog van mijn echtgenote zorgt ervoor dat hij tot inkeer komt. Hij bergt zijn boekje op en waarschuwt voor recidive. Ik kijk wel eens naar het programma ‘Stop politie’, soms zie je daar hetzelfde gedrag; agenten die mild worden wanneer een dame hen op vriendelijke toon van repliek dient. Daarmee wil ik niet gezegd hebben dat ik liever een boete krijg.

Ik zou denken dat een agent zonder al te veel moeite coulant kan zijn naar iedereen wanneer er feitelijk niet veel aan de hand is: geen criminele activiteiten, geen andere weggebruikers in gevaar gebracht, slechts zonder opzettelijke bedoeling een verbodsbord enkele meters voorbijgereden. 

Er wordt in ons land nogal eens geroepen om meer blauw op straat. Deze week blijkt dat die kreet er niet zo maar één is. Steekpartij in Wichmond, aanslag in het Waterkwartier, sluiting van hennephuizen. Het is lang geleden dat berichten over afrekeningen met fatale afloop uitzonderlijk waren in onze omgeving. Er is nogal wat werk te doen voor de mannen en vrouwen in het blauw. 

De rondtoerende motoragent wil ik vragen zijn ogen goed de kost te geven met meer focus op zware zaken. Zichtbaar zijn is wat anders dan verscholen wachten op een onnozel verkeersovertredinkje. Daarmee bestrijd je geen crimineel gedrag. De burger wil zich veilig voelen. Angstig uitkijken naar een gillende sirene, die jou mogelijk iets verkeerd heeft zien doen werkt averechts.

Reageren? Mail de redactie via [email protected].
Op deze publicatie rust copyright.