Zondagochtend zat ik in de trein, onderweg naar Zutphen. In de verte zag ik de torens van deze mooie stad voor mij weer verschijnen. Het was al weer eventjes geleden dat ik in Zutphen was geweest. Het zonnetje kwam voorzichtig even door de wolken heen en de stad was weer op zijn allemooist. 

Niet alleen is het een hele leuke stad om te bezoeken, ik ben er geboren en getogen, ik heb er met veel plezier gewoond. Ik was met mijn jongste zoon onderweg naar mijn moeder, met de bus richting de zuidwijken. Maar in plaats dicht bij mijn moeders huis uit te stappen, ben ik met mijn zoon eerder uitgestapt, waar ik vroeger had gewoond.

"Ik mis de levendigheid van de stad"

Niet alleen wilde ik mijn jongste laten zien waar ik vroeger had gewoond, waar zijn oudste zus en broer buiten hadden gespeeld, maar ook wilde ik graag zien hoe mijn oude huis er nu bij zou staan. Mijn oude huis zag er eigenlijk beter uit dan toen ik nog had gewoond. Even een beetje gluren van een afstandje zag ik dat deze nieuwe bewoner van het huis, groene vingers bezat en niet alleen lag de tuin er heel mooi bij, ook het nieuwe verf aan de buitenkant van de woning maakte het huis erg mooi.

Eigenlijk stond ik te kijken omdat ik heimwee heb. Heimwee naar de stad. Ik woon nu echt heel mooi, in een landelijk gelegen dorp, niet zo ver van Zutphen vandaan. Maar ik mis de levendigheid van de stad. We wandelden gezellig langs het water richting het huis van mijn moeder, de bomen zo mooi in hun nieuwe bladerdek, langs de nieuw aangelegde speeltuin voor kinderen. Vroeger speelde ik daar ook, alleen was het toen alleen maar een bult met zand.  Mijn zoon deed in elk geval zijn best om naar mij te luisteren over “vroeger”, maar ik denk dat er meer langs hem heen is gegaan dan dat hij echt heeft gehoord.

Later toen we weer in ons dorp kwamen, bedacht ik mij dat ik ook hier best leuk woon. Ik probeerde mijzelf echt even te overtuigen dat dit dorp net zo leuk was om in te wonen als Zutphen. Helaas was dat gevoel alweer snel compleet verdwenen. Tien minuten fietsen in ons dorp, ik was geen mens tegen gekomen, een stil en saai dorp. Ja, ik heb na ongeveer 12 jaar, nog steeds heimwee naar Zutphen. Ik mis het levendige van de stad, dit dorp went nooit helemaal!