In de snackbar wilde ze niks weten van de Winterspelen

In de snackbar wilde ze niks weten van de Winterspelen

Let op: de onderstaande tekst is een column, geen (nieuws)artikel.

In de snackbar hangt een tv. Normaal worden daar slechte homevideo's vertoond  die iedereen die minimaal één keer per maand komt al lang kent. Op een blauwe maandag staat er een tv-zender op, die bijna niet te zien is door de ruis. Maar dit keer staat er wat anders op, sport! De olympische spelen. 

"Hoe kan dat nou? Zit ik in de snackbar, en dan staat er sport op. Dit is wel heel confronterend", mompelt een man. Andere lachen. De snackbar is meestal een plek waar de sportliefhebber ver van uit de buurt blijft. Maar toch wordt hier gekeken naar Sjinkie Knegt, en naar Erben Wennemars die met een kapot smoelwerk ineens als tv-presentator optreed. 

"De hele wereld heeft gouden plakken koorts"

De olympische spelen is altijd een shock. Erben Wennemars is ineens presentator bij de NOS, en ik krijg meer pushmeldingen binnen dan normaal in een maand verstuurd worden. 

Tijdens de Olympische spelen komen sporten voorbij die normaal nooit aandacht krijgen. Waar men niet voor thuis blijft, en al helemaal niet de wekker voor zet. Maar toch is dat in deze weken wel het geval. 

In de Starbucks wordt een Latte Macchiato Haver besteld. Een nieuw smakeloos hip drankje. De besteller gaat aan tafel zitten, en kijkt via haar iPhone naar Schansspringen. In een soortgelijke keten, maar dan zonder een frituur, is het dus wel normaal om naar sport te kijken. "Het is immers maar eens per vier jaar he", zegt de vrouw terwijl haar blik gericht blijft naar haar telefoon." 

De hele wereld heeft gouden plakken koorts, behalve de mensen in de snackbar bij jou om de hoek.

Reageren? Mail de redactie via [email protected].
Op deze publicatie rust copyright.