Commentaar
Joop Hekkelman.

Commentaar

Let op: de onderstaande tekst is een column, geen (nieuws)artikel.

Wanneer iemand regelmatig in de media aanwezig is wordt gedacht dat hij/zij een mening heeft over van alles en nog wat. Er zijn er ook die zelf vinden dat zij over van alles en nog wat hun mening kunnen ventileren. Onlangs las ik in een krant een uitspraak van filosoof Rolf Dobelli: “Laat meningen ook eens achterwege. De wereld draait moeiteloos door zonder jouw commentaar.”

"Elke week een stukje schrijven over verschillende onderwerpen, valt dat ook in zijn bekritiseerde categorie"

Hij bracht me aan het denken. Elke week een stukje schrijven over verschillende onderwerpen, valt dat ook in zijn bekritiseerde categorie? Hij had het vooral over sociale media. Gelukkig, ik kan doorgaan. Al verwacht ik niet dat het doordraaien van de wereld afhangt van mijn schrijverij.

Dobelli heeft wel een punt als hij bedoelt dat commentaar alleen zinvol is als er met een zekere mate van kennis gesproken cq geschreven wordt. Musicus Mike Bodde liet zich onlangs verleiden tot kritische uitspraken over de intensieve veehouderij. Hij was als musicus toevallig in een praatprogamma beland waar dit onderwerp aan de orde kwam. Uit de overdreven sentimentele woorden die hij koos, voor zijn ‘anti-standpunt’, bleek dat hij nul komma nul van het onderwerp af wist. Het was voor de bühne wat Mike deed. Dan denk ik: waarom houd je niet gewoon je mond dicht. Je bent een aardige man met een groot muzikaal talent. Dat is toch meer dan genoeg. 

Mensen als Mike zijn er heel veel op de nationale televisie. Lieden die uitmunten in hun vak en de verleiding niet kunnen weerstaan te antwoorden op vragen waarop ze eigenlijk geen antwoord hebben. De legitimitatie voor dat gedrag ontlenen zij aan hun bekendheid, bij mij wekt het vooral weerzin op.

Soms is ook voor mij de verleiding groot om de actualiteit van commentaar te voorzien. De lekkende IJsseldijken bijvoorbeeld. Hoe lang houden wij het rond Zutphen nog droog? Bij Baak zag ik deze week weilanden blank staan aan de verkeerde kant van de weg over de dijk. Ik doe het niet, nu daarover iets zeggen, de technische kennis ontbreekt mij voor zinvolle opmerkingen over zo’n serieus onderwerp. Mijn mening zou bovendien bij menig waterschapper wel eens op de lachspieren kunnen werken.  

Daarom staak ik hier mijn commentaar. Over een week zal blijken of de wereld doordraaide. Is dat niet het geval dan is alles voorbij, maar ik verwacht dat ik me volgende week weer meld.      

   

 

 

   

 

Reageren? Mail de redactie via [email protected].
Op deze publicatie rust copyright.