Bestuurder zijn van een gemeente is ondankbaar werk. Van jou wordt een democratische opstelling verwacht naast de opgedragen taken die je op zakelijke wijze moet uitvoeren. Je ligt onder een vergrootglas. Raadsleden en bevolking eisen aandacht voor hun belangen en wensen. Komen er zaken op je pad die te nauw verwant zijn aan relaties, familie of vrienden dan is je aanwezigheid niet gewenst op de plek waar besluiten worden genomen. Een welhaast onmogelijke positie om je werk te doen.

"Doorredenerend in die trant kom je er op uit dat een wethouder zich privé met geen enkele maatschappelijke beweging mag bemoeien"

Een voormalig voorzitter van één van de grootste voetbalclubs van ons land sprak ooit de legendarische woorden: “Om een grote organisatie goed te leiden is de ‘Dictatoriale Democratie’ de beste vorm.” Hij bedoelde dat je de bestuurder vertrouwen en ruimte moet geven op basis van afspraken op hoofdlijnen. Controleerbaarheid van zijn doen en laten is een vereiste. Zelfverrijking en handelen in eigen voordeel kennen slechts één consequentie. De uitgang! Binnen die uitersten moet hij op basis van gezond verstand zijn gang kunnen gaan. Om adequaat beleid uit te voeren is er wat voor te zeggen. Wil de formule succesvol zijn dan is een gemeenteraad nodig die van wanten weet. Voor het interne proces zijn moedige ambtenaren nodig. Kuitenbijters die niet loslaten bij een beetje weerstand. En dat allemaal zonder het doel voorbij te schieten en te verzanden in geneuzel.   

Vrijwilligerswerk van een partner en een schoonzoon bij de korfbalclub (niet de persoon zelf dus) is in Zutphen reden om te twijfelen aan de objectiviteit van wethouders. Doorredenerend in die trant kom je er op uit dat een wethouder zich privé met geen enkele maatschappelijke beweging mag bemoeien.  Geïsoleerder kun je niet raken. Een democratische kluizenaar heeft bovendien geen enkele waarde. Van een wethouder wordt immers verwacht dat hij/zij met beide benen midden in de samenleving staat. 

Controleren en objectief waarnemen is een vak. Behandel de wethouders zoals de voorzitter van die voetbalclub het bedoelde. Geef ze kans iets tot stand te brengen. Prijs hen als het goed was, en stuur ze weg als blijkt dat zij over de schreef gingen. Met schijnvertoningen vooraf, in het zicht van verkiezingen, schiet niemand wat op, met een beetje vertrouwen des te meer. Je maakt mij namelijk niet wijs dat die Korfbalhal er niet komt wanneer de betrokken wethouders zich buiten het proces houden. Kwestie van fair play, door alle spelers.