Veiligheid rond school
Joop Hekkelman.

Veiligheid rond school

Let op: de onderstaande tekst is een column, geen (nieuws)artikel.

Vorige week sloegen de Lochemse scholen alarm over de verkeersveiligheid. Er wordt SUV-terreur ondervonden, veroorzaakt door ouders. Massaal worden parkeerverboden genegeerd. Het zijn niet zozeer de scholen zelf die er direct last van hebben. Klagende omwonenden en het lokale verkeer dat blokkades van doorgaande wegen verwenst kun je beter maar te vriend houden. Toch is het niet vreemd dat een school alarm slaat met de term veiligheid. Mocht een kind door onoplettendheid, net buiten het hek van het schoolplein onaangenaam in aanraking komen met een passerende auto, dan vreest men de aansprakelijkheidstelling. Een houding die de doorsnee – regels aan zijn laarslappende – ouder in dit land veelal niet vreemd is.

In de omgeving van scholen is het vergeven van aanstootgevende ouders die het vertikken vijftig meter te lopen om hun kind bij school af te leveren of op te halen. Het is beslist geen puur Lochems probleem. Als voorbijganger ontvang ik regelmatig boze blikken. De dames en heren claimen brutaal de totale breedte van de weg. Zij wensen niet gestoord te worden bij het laden of lossen van hun kroost. 

Schooldirecties denken na over de aanleg van speciale in- en uitstapplaatsen. Kan een oplossing zijn, mits er ruimte is. Bezwaar is dat wordt toegegeven aan wangedrag. Bovendien roept het de vraag op: wie zal dat betalen? Ik voorspel dat er richting gemeentebestuur wordt gekeken. De gemeenschap laten betalen om toe te geven aan de onverschilligheid van gemakzuchtige ouders? Het zou een gotspe zijn. Consequent de bestaande parkeerverboden  handhaven lijkt mij een betere oplossing.

Voor geldboetes van een paar tientjes zijn we in dit land te rijk. Daarover wordt al snel lacherig gedaan. Voor gedragsverandering is een ander soort beleid nodig. De dreiging van de schandpaal wil nog wel eens helpen.  Overtreders met naam en toenaam bekend maken via de sociale media of het schoolkrantje. Straf opleggen, lik op stuk: een maand lang kind met de fiets of wandelend naar school brengen. Inclusief verplichte deelname aan de verkeersles, met examen. Recidivisten worden minstens een jaar geweerd.

Ik pleit er wel voor om in eerste aanleg ouderavonden te gebruiken om dit onderwerp te bespreken. Wel zo eerlijk. Een gewaarschuwd mens telt immers voor twee.   

Er is wel een onzekere factor: welk bestuur of welke directie durft in een dergelijke kwestie rechtstreeks handelend de confrontatie aan met de overtreders? Opvoeden is een moeilijk vak. Moeilijker dan via de media een alarmeringsbericht de wereld in slingeren.

Reageren? Mail de redactie via [email protected].
Op deze publicatie rust copyright.