REGIO - De Raad van State heeft de provincie Gelderland en Brabant een tik op de vingers gegeven. Dat deed de Raad van State omdat de provincies veehouderijen een vergunning hadden gegeven om uit te bereiden en zo meer stikstof uit te stoten, terwijl dit volgens de Raad van State negatieve en onomkeerbare gevolgen zou hebben voor de natuur.

De uitspraak heeft tot gevolg dat de veestapel op deze bedrijven voorlopig niet mag uitbreiden. De provincies verlenen vergunningen voor de uitstoot van stikstof om economische groei mogelijk te maken, maar voor het in stand houden en herstel van de natuurkwaliteit moet de stikstofuitstoot juist omlaag. De Programmatische Aanpak Stikstof (PAS) is bedoeld om economische ontwikkeling mogelijk te maken en te combineren met het op termijn realiseren van de gunstige staat van instandhouding van de natuur. "We zien echter dat de stikstofuitstoot niet daalt, maar juist stijgt. Niet verwonderlijk natuurlijk als je steeds opnieuw uitbreidingen blijft toestaan, voordat de stikstofuitstoot is aangepakt", aldus GroenLinks-Statenlid Paul Hofman-Fransen.

De stikstof uitstoot wil de provinciale fractie van GroenLinks verder beperken, door de laatste 40% extra ontwikkelruimte bij de kwetsbare gebieden niet meer te vergunnen. Alleen zo kan het realiseren van de gunstige staat van instandhouding van de natuur gerealiseerd worden. "Onlangs nog hebben we als provincie uitgesproken dat ‘Natuurinclusief denken is de norm is’ en de provincie streeft naar een ‘natuurinclusieve samenleving’ en herstel van de biodiversiteit. Dat mag niet bij mooie woorden blijven!", stelt Paul Hofman-Fransen.

"Daarbij legt de Raad van State nu ook een juridisch kader neer, waarmee veel vergunningen geschorst kunnen worden als we steeds weer ruimte blijven geven voor meer stikstofuitstoot." GroenLinks wil dan ook dat de milieuvergunningen in het kader van de PAS ingetrokken worden in gebieden waar de 60% norm is overschreden en uitbreiding nog niet of slechts gedeeltelijk is gerealiseerd. Doen we dit niet, dan zullen waarschijnlijk meer organisaties en burgers de weg naar de rechtbank weten te vinden.