LOCHEM - Visboer Jan Koelewijn stopt na ruim 50 jaar als visboer. Het familiebedrijf begint aan zijn derde generatie. Thijs Koelewijn, de zoon van Jan Koelewijn, neemt het stokje van zijn vader over. “Ik ga met goed vertrouwen weg”, zegt hij.

Hoe is het familiebedrijf ontstaan?

Thijs: “De vissers van vroeger, visten allemaal op het IJsselmeer en ook mijn opa. De rivieren van Nederland die stroomden allemaal in het IJsselmeer. Met de komst van de afsluitdijk veranderde het water toen, van zout naar zoet water. Daardoor ging de vispopulatie enorm achteruit. Ze konden niet meer vissen zoals ze vroeger visten. Hierdoor werden heel veel vissers genoodzaakt om een andere baan te gaan zoeken. Er werden destijds door de gemeente, fabrieken opgericht om deze mensen van werk te voorzien. Mijn opa ging in zo’n fabriek werken maar hij kwam er al gauw achter dat dat werk niet bij hem paste. Hij begon net als heel veel andere Spakenburgers met vissen inkopen en daarmee langs de deuren gaan. Mijn opa ging richting de Veluwe.”

Jan: “Het bedrijf is begonnen bij mijn vader in 1954 en ik ben er 51 jaar geleden ingestapt. Toen mijn vader ziek werd. Ik heb het bedrijf voortgezet en uitgebreid.”

Hoe zijn jullie begonnen als visboer?

Jan: “We hadden vroeger een gezin van zeven man en er moest altijd gewerkt worden. Toen wij als jongens we een jaartje of vijftien waren, werd altijd gezegd: ‘jongens meekomen, helpen.’"

Thijs: “Ik heb mijn hele leven in de vissector gewerkt. Ik ben er natuurlijk in opgegroeid, het is een familiebedrijf. Als kind word je al meegenomen om dingen te leren. En als je eenmaal puber bent, dan kun je aan het werk. Ik heb zelf 12 jaar geleden gezegd, ik ga kijken naar andere opties in de wereld. We zijn 12 jaar verder, nu mijn vader met pensioen gaat, heb ik besloten de ze zaak over te nemen samen met mijn zwager.”

Wat maakt het beroep visboer nou zo’n mooi beroep?

Jan: “Het mooie van onze handel is, we staan bijvoorbeeld donderdag in Gorssel en vrijdag staan we in Brabant. Je hebt daar weer een ander soort mensen met andere structuur, dus je maakt van alles mee. Je moet natuurlijk je werk leveren, maar er zit wel een beetje muziek in.”

Hoe ging de samenwerking tussen vader en zoon?

Thijs: “Mijn vader is een stuk ouder dan ik, ik ben de jongste uit het gezin. Dus ik heb een hele andere moderne visie. De samenwerking was vooral bijzonder, omdat mijn vader altijd lange dagen werkte. Je ziet je vader als kind niet super veel. Ik vond het bijzonder om met hem samen te werken en om hem nog beter te leren kennen.”

Hoe vind je het om de plek van je vader over te nemen?

Thijs: “Ja heel bijzonder, het is natuurlijk echt een familiebedrijf. Eerst mijn opa, toen mijn vader en nu ben ik aan de beurt. Ik ga op de plekken staan waar ik als kind vaak ben geweest.”

Jan: “Ik ben er ook heel erg blij mee, het is toch fijner dan dat een onbekend iemand het van je overneemt. Ik heb gelukkig een goede gezondheid en ik heb ook tegen ze gezegd, als er zieken zijn doe even een belletje. Dan help ik natuurlijk, dus geheel verdwijnen dat zou het ook niet worden.”

Hoe zit het met de toekomstplannen?

Thijs: “We willen doorzetten wat mijn vader heeft opgebouwd en vooral ervoor zorgen dat we dat niet afbreken, dat is het belangrijkste.”

Jan: “Ik ben van nature een tuinliefhebber en ik had natuurlijk altijd te weinig tijd voor de tuin. Nu heb ik gelukkig wel alle tijd daarvoor, verder een beetje fietsen en sporten. Ik kom de tijd wel door.”